උදේ හවස පන්සිල් ගන්න රටේ...

                              

                      "ටිකෙන් ටික සෙනග පාදමින් සිටි අන්ධ මිනිසා උත්සහ කලේ තමන්ගේ හඬ අවදි කිරීමට සුදුසු තැනක් සොයා ගැනීමටය. ඔහුගේ හඬත් සමග බසයේ සිටි අනෙක් මිනිසුන්ගේ අවධානය ඔහුට යොමු වුයේ ඇතැමුන්ගේ විවේචනයත් සමගිනි. මිනිසා අතේ තිබු රබාන වාදනය කරමින් ගායනය ඇරඹුවේය. ඔහුගේ ගීතය ඇතැමෙකුට වදයක් ද, තවකෙකුට ගයනයක්ද, තවත් පිරිසකට මෙම අවස්ථාව සුපුරුදු සිදුවීමක් විය. ඔහුගේ ගීතය අවසාන කරන්න ඉඩක් ලැබුනේ නැත, එක වරම බසයට නැගගත් තවත් මිනිසෙකු අන්ධ මිනිසා ඇදගෙන බසයෙන් එලියට ගියේය. පසුව අන්ධ මිනිසාට වේගවත් පහර කිහිපයක් එල්ල විය. දෑස නොපෙනුණු මේ කෙසඟ මිනිසා පහර කාගෙන විසිවී ගිය අතර ඔහුගේ අතේ තිබු රබානද විසිවී ගියේය. පහර දෙන අතරම තම පහරදීම සාධාරණය කල මිනිසා පැවසුයේ,

"මු හැමදාම බොනවා, මම ඇස් දෙකෙන්ම දැක්ක."

                             අන්ධ මිනිසා ගුටි කෑමට හේතු වුයේ ඔහුගේ මත්පැන් පානයයි. මෙම සිදුවීම මවිතයෙන් බලා සිටි පිරිස ඔහුගේ කතාව අසා අන්ධ මිනිසාට බැන වදින්නට විය. ඔවුන් ඉදිරියේ පහර කන්නේ ආබාදිතයෙකු බව ඔවුන්ට අමතක වී ගිය සේය. අවසානයේ පැමිණි බස් නැවතුම්පල නිලධාරියෙකු ගේ මැදිහත් වීමෙන් අනතුරුව සිද්ධිය සමතයකට පත් විය."

මෙම සිදුවෙම බස් නැවතූම්පලක මෑතකදී සිදු වූ සිද්ධියකි.

                                මෙවැනි ආකාරයෙන් මිනිසුන්ට පහර දීම හා අවට සිටින මිනිසුන් එම පහර දීම අනුමත කිරීම බුදුන් සරණ ගිය මිනිසුන් වැඩි ප්‍රමාණයක් සිටින රටක, පොතේ හැටියට ගතහොත් කිසිසේත්ම සිදු නොවිය හැකි දෙයකි. නමුත් කුමන හෝ ආකාරයකට එය සිදුවී තිබේ. මිනිසෙකුට අනුකම්පාව අවශ්‍යම මොහොතක ඒ වෙනුවට වයිරය ලැබීම තේරුම් ගැනීමට අපහසු ගැටලුවකි. යාචකයෙකු නම් සිටිය යුතු විදියක්, ආකාරයක් ඇත. මුළු ජීවිත කාලයම දුක විඳිය යුතුය. වහරිලි ඇඳිය යුතුය. කවදාවත් හොඳ නොවන තුවාල තිබිය යුතුය. අත පය හොඳට තිබේ නම් බැනුම් අසන ප්‍රමාණය වැඩිය. සුරාව, ගැහැණිය අකැපය. එය සමස්තය සිතන හැටිය, මෙම රාමුවෙන් පිට යන යාචකයාට සිදු වන්නේ ගුටි කෑමට බව ඉහත සිදුවීමෙන් පැහැදිලිවේ. එනම් යාචකයා ජීවත් විය යුත්තේ වෙනත් පිරිසකට වුවමනා එපාකම් වලට ගැලපෙන ආකාරයකටය, හැකි මිනිසා සිතන්නේ නොහැකි මිනිසාට ජීවත්වීම හැර වෙනත් කිසිම අරමුණක් නොතිබිය යුතුයි යන්නය. තවද යාචකයාගේ දරුවන්ට පවා සුව පහසු ජීවිතයක් අකැපය.
                         සමහර විට ඉහත සිදුවීමේ පහර දෙනු ලැබූ මිනිසා අන්ධ මිනිසාට කිසිම දවසක ආධාරයක් නොකල කෙනෙකු විය හැක. බහුතරයක් යාචකයන් මෙවැනි සිදු වීම් වලින් ගුටි කන්නේද බැනුම් අසන්නේද ඔවුන්ට කවදාවත් ආධාර නොකල මිනිසුන්ගෙනි. මෙවැනි මිනිසුන් අතමන්ට යාචකයා ගැන නැගෙන අනුකම්පාව තමන්ටම වදයක් වන විට එය නැති කරගැනීම සඳහා යාචකයා බොරුකාරයෙකු යයි සිතමින් කියමින් තමාවම රවටා ගනියි. වෙනත් මිනිසුන් තමන්ව ලොබයෙකු ලෙස දකීවි යන බයටද සමහරුන් යාචකයන්ව විවේචනය කරයි. කෙසේ වෙතත් ආධාර කිරීම හෝ නොකිරීමේ අයිතිය ආධාර කල හැකි මිනිසා සතුය. නමුත් හේතුවක් නැතිව මිනිසුන් විවේචනය කිරීමේ හෝ පහර දීමේ අයිතිය කිසිවෙකුට නැත.

                    අපේ වගේ හොඳ ආගමක් ජාතියක් මේ ලෝකේ කොහෙවත් නැහැ එහෙම තමයි මිනිස්සු කියන්නේ එත් වෙන සිදු වීම් එක්ක බැලුවහම පෙන්නේ ගොඩක් දෙනෙක් හදන්නේ තවත් කෙනෙක් පීඩාවට පත් කරලා සතුටු වෙන්න. මිනිස්සු මරණ ඒවා අතුරුදහන් වෙන ඒවා සාධාරණය කරන්න ගොඩක් දෙනෙක් ඉන්නේ ඒ හින්ද අවනීතිය රජකරන සමාජයකට මිනිස්සු විරුද්ධ වෙලා නැහැ. උතුරේ මිනිස්සු මැරෙද්දි දකුණේ මිනිස්සු කිරිබත් කෑවේ බඩගින්නට නම් නෙවෙයි...

සිගරට්, ගල් එක්ක මල්...

                               ලාංකීය සමාජය තුල මත් ද්‍රව්‍ය(මත් පැන්, දුම් වැටි.....) භාවිතය යනු වරදකාරී නැතහොත් නරක භාවිතයක්. ඇත්තටම මත් වීම යනු නරක සිදුවීමක්ද? මොලය මගින් කායික මානසික සියලු දේ පාලනය කරනු ලබන අතර, මත් වීම සම්බන්ධයෙන් මගේ අත්දැකීම නම් මොලය මගින් පාලනය කරන සියලු දේට තාවකාලික නිදහස ලබාදීමක්. ඇඟට ඇතුළුවන මත් ද්‍රව්‍ය ප්‍රමාණයට අනුලෝමව මෙම නිදහස වැඩි වීම දැකිය හැක. කෙසේ වෙතත් මත් ද්‍රව්‍ය භාවිත නොකරන්නා ලාංකීය සමාජය තුල හොඳ පුද්ගලයෙකු ලෙස හඳුන්වා දෙන අවස්ථා ඕනෑ තරම් දැකිය හැක. මා දකිනා ආකාරයට මත් ද්‍රව්‍ය යනු මිනිසාට අවශ්‍ය දෙයකි. මෙය මෙසේ පැවසිය හැක, ජලය හැර වෙන ඕනෑම පානයක් මිනිසාට අවශ්‍ය වන්නේද ඒ ආකාරයටම මත් ද්‍රව්‍ය එය භාවිතා කරන්නට අවශ්‍ය වේ. තවත් ආකාරයකට මෙසේ පැවසිය හැක. අප රටේ බොහෝ මිනිසුන් තේ පානය කරනු ලබයි. තේ පානය නොකරන මිනිසුන්ද ඇත. අවශ්‍යනම් තේ පානය නොකරද සිටිය හැක. ඉහත තේ වෙනුවට මත් පැන් ආදේශ කළහොත් වරදක් නැත. එසේ නම් මත් ද්‍රව්‍ය කෙරෙහි මහා වරදකාරී ස්වභාවයකින් දකින්නට මිනිසුන් පෙළඹ සිටින්නේ මන්ද? සමහර මිනිසුන් එයට හේතු මෙසේ දක්වයි.
                                               මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතයෙන් අනතුරුව භාවිතා කල පුද්ගලයා මගින් අනෙක් මිනිසුන්ට සිදුවන කරදරය, මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතා කරන්නාට ඇඟිල්ල දික් කිරීමට හේතුවක් වී ඇත. බොහෝ අවස්ථාවන් හිදී මෙම කරදරකාරයන් මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතා නොකරන අවස්ථාවන් වලදීද කරදරකාරයෙකු බව දැකිය හැක. මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතයෙන් පසු කරදරකාරී ස්වභාවය වැඩිපුර දැකිය හැක. නමුත් මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතා කරන්නන් අතරින් මෙවන් මිනිසුන් සිටින්නේ බොහෝ සුළු ප්‍රමාණයකි.
                     දෙවැනි කාරණය ලෙස දක්වන්නේ මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතා කරන්නන් හට සිදුවන කායික හා මානසික හානියයි. මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතයෙන් යම් තරමක  යම් මානසික මෙන්ම කායික හානියක්ද ඇත. එය මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතා කරන ඕනෑම කෙනෙක් දනී. සාමාන්‍ය භාවිතයේ පවතින ආහාර අතරින් මෙසේ හානි වන එකම  දෙය මත් ද්‍රව්‍ය නොවේ. කෘතීම රසකාරක සහිත ආහාරයක් පමණක් මාස දෙක තුනක් එක දිගට ආහාරයට ගතහොත් එය මගින් එම පුද්ගලයාගේ ශාරීරික හානිය කොපමණ දැයි දැකිය හැක. දිනපතා මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතා කරන්නෙකුගේ කායික හානියට වඩා දරුණු විය හැක. නමුත් ඔබ මත් ද්‍රව්‍ය වලට දක්වන විරෝධයට සාපේක්ෂව මෙවැනි ආහාරයන්ට දක්වන විරෝධය කොපමණ දැයි මදක් සිත බලන්න. බොහෝ මිනිසුන් මත් ද්‍රව්‍ය බාවිතා කරන්නන්ගේ කායික හා මානසික හානිය ගැන දුක් වන්නේ හෝ එයට විරෝදය දක්වන්නේ ඇත්තටමද නැතහොත් වෙනත් දෙයකටද?
                            මත් ද්‍රව්‍ය භාවිත කරන පුද්ගලයා කේන්ද්‍ර ගතවන අනෙක් කාරණාව නම් ඔව්න් වියදම් කරන මුදල් ප්‍රමාණයයි. කෙනෙකු යම් මුදලක් උපයන්නේ නම් එය තමන්ට කැමති පරිදි වියදම් කිරීමට හැකි විය යුතුය. කෙසේ වෙතත් මේ ආකාරයෙන් මත ද්‍රව්‍ය වලට විරෝධය දක්වන්නා විරෝධය දක්වන්නේ සබැ පදනමක් ඇතුව නොවන බව පැහැදිලිය.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------                         හුදෙක් මෙම උත්සාහය මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතය සාධාරණය කිරීමට නොවේ. තවත් මිනිසෙකුට කරදරයක් නොවන ආකාරයෙන් මත් ද්‍රව්‍ය බාවිතා බාවිතා කරන්නේ නම් එය සාධාරණ, අසාධාරණ, හරි හෝ වැරදි ලෙස අර්ථ දැක්විය නොහැක මන්දයත් භාවිතා කරන්නාගේ මොනයම් හෝ අවශ්‍යතාවයක් මත ඔහු එය භාවිතා කරයි. දිනපතා මත් ද්‍රව්‍ය බාවිතා කරන්නන් අතරින් බොහොමයක් දෙනා අවුරුදු තිස්පහට වැඩි මිනිසුන් වේ. ජිවිතයේ බොහෝ ඇත දැකීම් ඇති මොවුන් මෙසේ මත් ද්‍රව්‍ය දෙසට යොමු වන්නේ කුමක් සැලකිය යුතු කාරණාවක් නිසා බව පැහැදිලිය. ජීවිතයේ අතෘප්තිකර අසහනකාරී ස්වභාවය රැකියා ස්ථානයේදී ඇතිවන මානසික පීඩනය, බලාපොරොත්තු වන විවාහ ජිවිතයක් නොලැබීම වැනි විවිධ හේතුන් මත බොහොමයක් මිනිසුන් මත්ද්‍රව්‍ය වලට ඇබ්බැහි වනවා දැකිය හැක. ජීවිතයේ අවසාන සමය ගෙවන බොහෝ මිනිසුන් කාර්මිකයන් ලෙස සේවය කරන අවස්ථා ලාංකීය සමාජය තුල ඕනෑ තරම් දැකිය හැක. මෙම මිනිසුන් බොහොමයක්  තම කායික වේදනාව අඩු කර ගැනීම සඳහා මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතා කරයි. 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
විඳවනවා වෙනුවට විඳිය හැකි මින්සුන් සිටින සමාජයක් නිර්මාණය කල හැකි නම් මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතා කරන මිනිසුන් ප්‍රමාණය වඩා, මත් ද්‍රව්‍ය විවේචනය කරන මිනිසුන් ප්‍රමාණය අඩු කරගත හැක. 

විශ්ව විද්‍යාලයක ගෝත්‍ර දෙකක්

                              පිරිසක් ගැවසෙන තැනක ගැටුමක් ඇතිවීම ස්වභාවික සිදුවීමකි. ගැටුමක් ඇති වීමට හේතුවක් තිබිය යුතුය, මෙසේ හේතුන් සලකා බැලුවහොත් බොහෝ හේතුන් ගැටුමකට පෙර විසදුමකට පැමිණිය හැකි හෙතුන්ය. මතවාදයන් අනුව පාර්ශව බිහිවීම සාමාන්‍යයෙන් සිදුවන සිද්දියකි. කාලයක් යාමේදී මෙම පාර්ශව තුලින් පොරත්වය්ක් අපේක්ෂා කරන පිරිසක් බිහිවෙයි මෙම පිරිස කවදාවත් තම පාර්ශවය අනෙකුත් පාර්ශවයන් සමග සම්බන්ද වීමට කිසිවිටකත් ඉඩ නොදෙයි. මන්දයත් එමගින් ඔවුන්ගේ තැන ඔවුන්ට අහිමි වී යාමේ අවදානමක් පැවතීමයි. තම පාර්ශවයේ මතවාදය වැරදි බව දන්නා නමුත් තමන්ගේ පුද්ගලික වුමනාවන් මත විශාල පිරිසක් අනතුරේ දැමීම මෙම පොරත්වය අපේක්ෂා කරනවුන්ගේ අදහස බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නැත. යම් පාර්ශවයක මතවාදය දුර්වල වන තරමටම එතුල අදක්ෂයන් හා වෙනත් අරමුණු කරා යන පිරිසක් ඉතිරි වීම දැකිය හැක.
                                          මා දන්නා විශ්ව විද්‍යාලයක වසරක් පාසා එකම පීඨයක්   තුල ගැටුමක් ඇතිවෙයි. එම පීඨයේ සිසුන්ට එය සාමාන්‍ය සිද්දියකි මන්දයත් අවුරුදු හත අටක සිට නොකඩවා මේ දක්වා මෙම ගැටුම සිදු වී ඇත. මෙසේ එකම පීඨයක් තුල මත දෙකක දෙපිරිසක් සිටීම හා ඔවුන්ගේ ගට්ටනකාරී වාතාවරණය සිසුන්ගේ පාර්ශවයෙන් ගත කල ඔවුන්ට කිසිසේත්ම සුභදායක නැත. මෙම පීඨයේ සාමාන්‍යයෙන් ගැටුම් ඇතිවන්නේ නවක සිසුන් අදාල පීඨයට ඇතුලත් වීමේදීය දෙපාර්ශවයම තම පිරිස වැඩි කර ගැනීම සඳහා නවක සිසුන් බෙදා ගැනීමට පොරකන අතර අවසාන ප්‍රතිපලය ගැටුමක් දක්වා වර්දනය වෙයි. එක එක පාර්ශවයන්ට අසුවන නවක සිසුන් අදාල පාර්ශවයන තුලදී එම පාර්ශවයන් වල ජෙෂ්ට සිසුන්ගේ බොරු මුලා කිරීම් වලට හසුවන අතර උපාදිය අරමුණු කරගෙන විශ්ව විද්‍යාලයට පැමිණි සිසුවා වෙනත් අරමුණු කරා යොමු කරවීම ක්‍රමයෙන් සිදු වෙයි. යථාර්තය බොහෝ දෙනෙකුට වැටහෙන්නේ කාලයක් ගතවීමෙන් පසුවය. අවසානයේ පොරත්වය අපේක්ෂා කරන දහයක පහලවක පිරිසක් එක් එක් පාර්ශවයන් තුලින් ඉතිරි වෙයි.
                                             මෙසේ ඉතිරි වන පිරිස අතර ප්‍රධාන සමානකම් කිහිපයක් දැකිය හැක. මේ අතරින් බොහෝ දෙනෙකු දුෂ්කර පළාත් වලින් කොළඹ පැමිණි අය  වෙති. ඇතැමුන් පාසල් කාලයේදී කොන් වී සිටිය වුන් අතර ඒ කාලයේ නැති වූ දෙය කුමන හෝ ආකාරයෙන් මෙතනදී ලබා ගැනීමට පෙළඹෙයි. කාලයක් යාමේදී අදාල ක්ෂේත්‍රයන්ගේ අධ්‍යන කටයුතු මග හැරෙන අතර වෙනත් ක්ෂේත්‍ර වලට මාරු වන පිරිසක් ද වෙති. තමන්ගේ බලය වැඩි කර ගැනීම සඳහා දේශපාලන සරණ සොයායාම දෙපාර්ශවයටම පොදු දෙයකි. අවසානයේ පාලකයන්ගේ පටු දේශපාලන අරමුණු ඉටුකර දෙන පිරිසක් බිහිවන ආකාරය ඕනෑම කෙනෙකුට දැකිය හැක. විශ්ව විද්‍යාලයට පැමිණෙද්දී තිබු අරමුණ වෙනුවට පාලකයන්ට කබුරන්නෙකු විශ්ව විද්‍යාලයෙන් එලියට යාම කණගාටුදායක කරුණකි. කෙසේ වෙතත් මානසික රෝගින් හා පාලකයන්ට කඩේ යන්නන් සිටින පීඨයක සැබෑවටම අධ්‍යන කටයුතු කරන සිසුන්ට සිදුවන සාධාරන්තාවය කුමක්දැයි විමසා බැලීම වටි. ගැටුම් නිසා සිදුවන විශ්ව විද්‍යාලය වසා දැමීම  හා විශ්ව විද්‍යාලයේ සිටිය හැකි කාලය සිමා කිරීම් වැනි හේතුන් මගින් විශාල පිරිසකට සිදු වන්නේ බරපතල අසාධාරණයකි.
                                                  සිසුන්ට ඇති නොයෙකුත් ප්‍රශ්න හමුවේ ඒවාට එරෙහිව කතා කිරීමට පිරිසක් නැති වීම හා පාලකයාගේ උවමනා එපා කම් ඉටුකර දෙන පිරිසක් බිහිවීම කල්ලි වාදයේ එක ප්‍රතිපලයක් ලෙස දැකිය හැක. මෙහි අනතුරුදායක තත්වය වන්නේ නවක සිසුන් මෙම අනතුරට ගොදුරු වීම හා විශ්ව විද්‍යාල සංස්කෘතිය ලෙස ඔව්න් හදුනා ගන්නේ මෙම ක්‍රමය වීමයි. 

ලක්ෂ 60-70 කට උපාදියක් මිලට ගත නොහැකි වුන් සඳහා පමණි

 

                අධ්‍යාපනය යනු මිනිසාගේ අයිතියක් යැයි යමෙකු පවසන්නේ නම් කිසිවෙකුත් එයට විරුද්ද නොවෙනවා ඇත. මන්දයත් සත්වයන් සියල්ල අතරින් මිනිසා සුවිශේෂ වන්නේ ඔව්න් සතුව ඇති ඉගෙනීමේ නැතහොත් යමක් දැනගැනීමේ ආශාව නිසාය. අධ්‍යාපනය යන අයිතිය ලංකාව තුල බෙදී යන ආකාරය මදක් විමසා බලමු. සුදු ජාතිකයන් ලංකාව අත් පත් කරගැනීමට පෙර පැවති පන්සල් ආශ්‍රිත අධ්‍යාපනය ක්‍රමය වෙනස් වන්නේ සුදු ජාතිකයන් පැමිණීමත් සමගය. සුද්දන් ලංකාව තුල පහිටවනු ලැබූ අධ්‍යාපනය ක්‍රමය සිමා වුයේ ඔවුන්ගේ දරුවන්ට ලාංකීය ධනපතියන්ට පමණි. නමුත් මෙම ක්‍රම වේද දෙකේම පවතී සමාන කම වුයේ එය පාලකයා ගේ හා ධනපතියගේ දරුවන්ට පමණක් ලබාගැනීමට ඇති හැකියායි.
                                            සාමාන්‍ය ජනයාට අධ්‍යාපනය සිමා කිරීම මා දකින්නේ අධ්‍යාපනය තුලින් පුළුල් වන ජනයාගේ තේරුම් ගැනීමේ හැකියාව බිද දැමීමත් එමගින් පාලකයාට තමන්ට අවශ්‍ය පරිදි රට පාලනය කිරීමට ඇති හැකියාවයි. ලංකාව නිදහස ලබන විටද සුද්දගේ අධ්‍යාපනය ක්‍රමවේදය තවදුරටත් කරගෙනයාමට ලාංකීය ධනපති පන්තිය සැදී පැහැදී සිටියහ. එවකට අධ්‍යාපනය ක්‍රමවේදය සකස් වුයේ පාලකයාගේ දරුවන්ට පමණක් අධ්‍යාපනය කරගෙන යාමට හැකි ආකාරයටය. දුප්පතාගේ දරුවට සිදුවුයේ ධනපතියාගේ ඉඩ කඩම් බලා කියා ගෙන ධනපතියන්ට වැඩ කිරීමටය.
                              මෙම ක්‍රමයේ පවතී අසාධාරණය  තේරුම් ගත් ඇතැම් නායකයින් ක්‍රමය වෙනස් කිරීම සදහා දැඩි කැපවීමක් කල අතර නිදහස් අධ්‍යාපන ක්‍රමවේදයක් රට තුල ගොඩ නැගිය යුතු බවට හඬ නගන්නට වුහ. මෙම සටනේ ප්‍රතිපලය වශයෙන් දුප්පත් පොහොසත් බේදයකින් තොරව සෑම දෙනාටම අධ්‍යාපනය ලැබිය හැකි ක්‍රමයක් ලංකාව තුල ස්ථාපිත විය. මෙම ක්‍රමයට පාලක පන්තියේ තිබු නොකැමැත්ත මේ දක්වාත් අඩු වී නැත. රජයේ උසස් නිලදාරියගේ සිට කම්කරුවාගේ දරුවා දක්වා පාසල් අධ්‍යාපනයේ සිට විශ්ව විද්‍යාල අධ්‍යාපනය දක්වා අධ්‍යාපනය හිමිවිය. ටික කාලයක් යාමේදී මෙම සමානාත්මතාවය ධනපතියට මෙන්ම පාලකයාට මහා හිසරදයක් විය. තම ධනවාදී ආකල්පයන්ට අනුව  රට පාලනය කිරීමට නොහැකි විය. සාමාන්‍ය ජනයාගේ බුද්ධි මට්ටම ඉහල යන්නට විය. ඕනෑම දෙයකට එහෙයි කියූ ජනතාව අඩු වන්නට විය. මේ හේතුන් නිසා දැඩි බාධක මද්‍යයේ ආරම්භ කල නිදහස් අධ්‍යාපන ක්‍රමවේදය විනාශ කිරීමට උත්සාහ දරන පිරිස තම උත්සාහය තවමත් අවසාන කොට නැත. අතීතයේ සිට මේ දක්වා නිදහස් අධ්‍යාපනය විනාශ කිරීමට යොදා ගන්නා ප්‍රධාන අවිය වන්නේ පුද්ගලික අධ්‍යාපන ආයතන ව්‍යාප්ත කිරීම හා නිදහස් අධ්‍යාපන ආයතන සදහා ලබා දෙන පහසු කම් අඩු කිරීමයි.

                                                         
                                       මෙම සුපිරි අධ්‍යාපන වෙළඳ සැල් මගින් අධ්‍යාපනය මිලට ගත හැක්කේ සමස්ථ ජනගහනයෙන් ඉතා සුළු පිරිසකට වීම, ඒවා ආරම්භ කිරීමේ අරමුණ මොනවට පැහැදිලි කරයි. මේ වන විට ලංකාව තුල නිදහස් අධ්‍යාපන ක්‍රම වේදයට අනුව ක්‍රියාත්මක වෙන පාසල් පවතින්නේ නම් එය ඉතා සුළු සංඛ්‍යාවකි. ග්‍රාමීය පාසල් දිනෙන් දින වැසෙන අතර නාගරික පාසල් මගින් විවිධ හේතුන් මත සිසුන්ගෙන් අය කරන ගාස්තු වැඩි වෙමින් පවතියි. මෙය නිදහස් අධ්‍යාපන ක්‍රමයට කොතරම් දුරට ගැලපේදැයි සොයා බැලීමට වටී. පාසල් සිසුවාගේ හුණු කුරේ සිට විශ්ව විද්‍යාල සිසුවාගේ නවාතැන්පල ගාස්තු දක්වා ගාස්තු අය කරන අතර, විශ්ව විද්‍යාල සිසුන්ට මහපොළ මාස ගණනකින් ලැබී නැත. ඉහත ගැටළු වලට විසදුම් සොයනවා වෙනුවට පුද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල කුමන බාධක මද්‍යයේ වුවද අරඹන බවට සපත කරමින් තම පන්තියේ වුවමනා එපා කම් ඉටුකර ගැනීමට උත්සහ දැරීම වර්තමාන සමාජයේ පාලකයාගේ යථාර්තය වී ඇත.
                                  නිදහස් අධ්‍යාපනය විනාශ කිරීමේ සැලසුම ක්‍රියාත්මක වන්නේ අද ඊයේ සිට නොව එය ආරම්භ කල දා පටන්ය. අසුව දශකයේ පුද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල ආරම්භ කිරීමට යාමේදී ඊට විරුද්ධව නැගී සිටි විශාල සිසුන් පිරිසක් ඝාතනය කල අතර. මෙම සිසුන්ගේ කැපකිරීම් වල ප්‍රතිපලයක් ලෙස එවකට ගෙන ඒමට නියමිතව තිබු පුද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල හකුලා ගැනීමට පාලකයාට සිදු විය. එදා හකුලා ගනු ලැබූවද වර්තමානයේ නැවත හිස ඔසවා ඇත. මෙම ගැටළුකාරී වාතාවරණයට විරුද්ධ වීමට විනා එය තේරුම් ගැනීමට හැකි පිරිසක් නැති වීම කණගාටුදායක කරුණකි. 
                            අප රට තුල බොහෝ දෙනෙකුගේ දැනුමට අනුව ඔවුන් සිත සිටින්නේ නිදහස් අද්‍යාපනය යනු පාලකයා විසින් බන්දේසියක දමා මෙරට දරුවන්ට දායාද කරන ලද්දක් බවයි, එය එසේ නොවන බව අතීතය අවුස්සා බලන්නෙකුට මනාව පැහැදිලි වේ. අතීතයේ විරුවන්ගේ ලේ දහඩිය මතින් තවමත් නිදහස් අධ්‍යාපනය ඉතිරි වී ඇත එය තව කොතරම් කාලයක් ඉතිරි කර ගන්නේද යන්න තීරණය කිරීම අප සතු කාර්යයකි.